Categorieën
Nieuws

Doe Mee Online – vrijdag 12 maart

Blijf op de hoogte van ons werk in Albanië. Schrijf je in op onze updates.

Vrijdag 12 maart 16.30u is onze eerste Doe Mee Online bijeenkomst.
Online meetings, korte updates en interessante videos geven een inzicht in het werken met gevangenen, hun kinderen en families en vooral – wat een prachtige resultaten we vaak zien.

Schrijf je nu in (email: meeting@shkbsh.com) en je wordt automatisch op de hoogte gebracht van de maandelijkse online ‘Doe Mee’ meeting. Jouw betrokkenheid maakt veel mogelijk, het doet er toe!

Na bijna een jaar kunnen we de gevangenissen weer in, terwijl ons werk met de gezinnen van gevangenen nooit is gestopt. Door middel van onze projecten bieden we kansen aan kinderen en tieners waardoor ze uit de greep van criminaliteit kunnen blijven. Het aantal kinderen en tieners in onze programma’s groeit, en daarmee ook onze impact op hun levens.

Wil je ons nu al steunen met bijvoorbeeld ons nieuwe kantoor  klik dan hier  of wordt maandelijkse donor

Categorieën
Nieuws

nieuwsbrief # 48, hier even tekenen graag

Een nieuwsbrief van Fred en het gevangenen werk. Volgende keer weer een update vanWilma.

met super zus Lois

Maar eerst ons gezamenlijk nieuws:

ZANE Ilaj is ons 4e kleinkind, op 12 februari geboren bij Joram en Maaike en broertje van Lois.
Zane doet t geweldig goed. We wensen hem veel Zegen over zijn leven, en voor iedereen om hem heen.

“ach één handtekening, wat maakt dat uit”
Vorige week kwam een jonge buurvrouw langs op kantoor. Kun je even tekenen dat ik met succes m’n stage bij jullie heb afgerond. Dan krijg ik straks een betere baan. Ik had haar nog nooit gezien.
Maak je geen zorgen, zei ze nog, ik ga niks doen hoor. ’t Is alleen om een betere CV te hebben.
Corruptie komt helaas nog heel veel voor, in alle lagen van de samenleving.

Menswaardige ziekenboeg

Helaas is een beschuldiging ook snel gemaakt. Eind vorig jaar hebben we een prachtig renovatie-project gedaan met Nederlandse vrijwilligers in de gevangenis van Rrogozhine. De directeur van de gevangenis is een vriend van mij. Hij had alles tot in de puntjes geregeld zodat we de ziekenboeg konden opknappen tot een professionele, menswaardig plek. Een paar dagen nadat het project klaar was werd hij op non-actief gesteld, vanwege fraude voor zo’n 200 euro. Niks te maken met ons project. Nu, maanden later is hij nog niet gerehabiliteerd.

Man wat een geweldig werk
Ons team telt 20 personen waaronder 11 kapelaans (gevangenis-dominees) en 3 maatschappelijk werkers.
Samen met 70 vrijwilligers bezoeken we gevangenen door heel Albanie.
Met ruim 50 kerken samen zorgen we dat kinderen onderwijs volgen, helpen we honderden gezinnen de armoede te boven te komen, en helpen we ex-gevangenen om terug te kunnen keren in hun eigen gezin en in de maatschappij. Hieronder staan een aantal pagina’s uit ons jaar-rapport voor 2018.

Hoe zo’n boekje ons mooie werk zo treffend in beeld kan brengen, ik kan er naar blijven kijken. Klik hier maar eens.
Zoveel steun om ons werk te kunnen doen, zoveel partners om mee samen te werken, zoveel impact in de levens van mensen aan de onderkant van de samenleving, ik ben er blij van.

Pas op de plek
Na jaren hard werken aan goede contacten met almaar wisselende ministers, directeuren, politie chefs en hoofden van de educatieve staf lijkt het alsof we onze plek hebben gevonden. Veranderingen van mensen of wetgeving verstoren niet zomaar meer ons werk; directeuren nodigen óns uit om activiteiten in hun gevangenis te starten; kerken zijn bijna vereerd als we met hen willen samenwerken; en de overheid nodigt ons steeds vaker uit om mee te denken met nieuwe wet- en regelgeving. Het is een bijzondere situatie, een bevoorrechte situatie ook, die we koesteren.
Geen reden tot overmoed, maar wel een reden tot dankbaarheid.
Het lijkt een beetje op ‘oogsten wat we gezaaid hebben’.
Tegelijkertijd is dat ook reden om dan weer vooruit te kijken – blijft de situatie zoals die is, moeten we misschien zaken anders gaan doen? Wat kunnen we verbeteren?
De situatie in Albanie is verre van perfect, er blijft genoeg werk aan de winkel. Ik vind het een hele uitdaging om hiermee bezig te zijn. Een leuke uitdaging, en tegelijkertijd een spannende. Wat gaat de toekomst brengen.
Dit verhaal wordt beslist vervolgd ……

Zomerse dagen
Tsja, en als dan de lente begint, dan ga je t verschil met Nederland wel merken. Als het zonnetje schijnt is t ook gelijk erg lekker. Eindelijk hebben we de motor weer gepakt en zijn we t land in gereden. Prachtig.
Net achter ons huis wordt de Rruga e Arberit aangelegd, de Koninklijke weg. In de 12e eeuw waren de Arber de heersers over het gebied dat nu Albanie is.
De weg dwars door de bergen is met recht Koninklijk, maar dan vanwege de majestueuze bergen en vergezichten. Eén en al genieten om daar te rijden of te lopen.
Na bijna 11 jaar zijn we nog steeds onder de indruk van de pracht van het land, terwijl het ons tegelijk bijna therapeutisch ont-stressed. Als je de tijd hebt heb ik hier een aantal foto’s van het prachtige Albanie.

Ons huis in Elburg
We zijn nu bijna 11 jaar in Albanie, en al die tijd hebben we veel geluk gehad dat we ons huis in Elburg hebben kunnen verhuren. De huidige bewoners gaan er rond juni/juli uit, en gelukkig hebben zich al nieuwe huurders gemeld!
Maar na zoveel jaar is het nu wel tijd voor enig onderhoud.

We zoeken iemand die dit onderhoud samen met ons en voor ons wil ‘uitvoeren’, samen met een paar  handige personen. Sommige klussen kunnen worden uitbesteed, maar het zou fijn zijn als er iemand is die dit wil coördineren.  We hebben overleg met de huidige én nieuwe huurders en denken dat dit rond eind juli zou moeten plaatsvinden.
Als je wilt helpen neem dan even contact op met mij, via email of facebook.

Mocht je ons willen steunen om ons werk te kunnen blijven uitvoeren, dan kan dat via het tabblad Meehelpen op deze site, of via giften aan onze kerk in Nederland:
Tav                 : VEG Elburg Zendingscommissie
Bank nr          : NL56.RABO.038.477.8453
Ovv                 : werk Fred en Wilma

Via de volgende link kunt u de volledige informatie lezen over het AVG beleid van de stichting Gevangenenzorg Albanie – AVG – Privacy beleid

Categorieën
Nieuws Nieuwsbrieven

Stap over de streep, met GZB

GZB

“Stap over de streep…. als je uitziet naar de samenwerking met GZB de komende vier jaar” – de hele groep stapte over de streep.
“Stap over de streep…. als je naar een andere baan gesolliciteerd hebt afgelopen maand” – niemand stapte over de streep.

Het werk van Sh.K.B.Sh., in de gevangenissen en met de families van gevangenen, zou niet mogelijk zijn zonder de trouwe (financiële) support van vele partners. Eén van die partners, de GZB, heeft Sh.K.B.Sh. substantieel ondersteund in de afgelopen elf jaar. Op 25 januari 2019 hadden we de formele kick-off van het nieuwe 4-jarenplan tussen onze organisaties, waarin gefocust wordt op de ontwikkeling van de organisatie en specifiek het werk van onze kapelaans in de gevangenissen. GZB deelt de wens van Sh.K.B.Sh. om een missionaire kerk in elke gevangenis te zien ontstaan, en wij zijn dankbaar voor de voortzetting van hun ondersteuning om ons te helpen dit te realiseren.

‘Stap over de streep’ was een van de activiteiten die we deden op de kick-off dag. We leerden elkaar beter kennen, we waren verbonden in bidden en zingen, we maakten onze ‘core values’ zichtbaar en we verzorgden een training over programma evaluatie.

Als je met ons meedroomt over een kerk in elke Albanese gevangenis, stap dan over de streep door ons financieel, met gebed of op wat voor manier dan ook te ondersteunen. We zijn dankbaar voor jullie betrokkenheid!

Categorieën
Nieuws

Ik wil mijn kleinkinderen vertellen …

Ik ben op de twee jaarlijkse bijeenkomst van  Prison Fellowship (PFI) Europa en Centraal Azië en ik ben diep onder de indruk. Wat hebben veel mensen toch aansprekende verhalen!!!
Ik deel ze graag met je.

De huidige directeur voor Europa en Azie wordt in India als jongen van 8 naar een kindertehuis gebracht omdat zijn moeder niet meer voor hem kan zorgen. Hij is Hindoestaans, het tehuis is Christelijk, en wordt gefinancierd door één Nederlandse familie. De jongen wordt christen, de nederlanders betalen zijn opleiding, tot en met zijn universiteit. Daarna is hij verschillende malen in Nederland geweest op zoek naar deze weldoeners, zonder succes.
Hij zegt dat zo’n 80% van de jongeren waarmee hij opgroeide nu leiders zijn in wereldwijde christelijke organisaties en de donors weten waarschijnlijk van niets. Geweldig hoe hun trouwe support is beloond.

“Ik wil mijn kleinkinderen vertellen dat hun opa iets heeft gedaan voor de kinderen van gevangenen wereldwijd”.
Dit zei de algemeen directeur (CEO) van PFI toen hij het bestuur overtuigde om een kinder sponsor programma te starten. Wat een statement. Het bestuur was om. Ik ook.
En hij ís nog niet eens opa!

Op dit soort bijeenkomsten hoor je de meest onverwachte verhalen. De Bijbel staat vol van oproepen om goed te doen voor mensen die het minder hebben. Des te verrassender en verfrissender is het om het verhaal van gewone mensen te horen.

Eén van de meest beruchte criminelen in Schotland was in de gevangenis tot geloof gekomen. Drugs, geweld, noem het maar, hij was de spil. Terry haar man was politie agent, had geholpen bij zijn arrestatie, en aan het geloof deden ze niets.
Dan komt de voormalige crimineel na zijn vrijlating bij de agent langs, maar doet niets anders dan te vertellen hoe hij tot geloof is gekomen. Die zagen ze echt niet aankomen…
Terry is nu sinds 29 jaar de nationale leider van PF Schotland. Haar man werd predikant. En onder haar leiding hebben nu duizenden gevangenen in Schotland een programma van verzoening doorlopen, sámen met slachtoffers van criminaliteit.

De voorzitter van het internationale bestuur van PFI doet zich graag voor als een boer van eenvoudige komaf. Uit Nieuw Zeeland, in z’n knauwerig Engels. Dat is wat hij zegt vanaf het podium.
Na een aantal persoonlijke gesprekken geeft hij toe dat hij verschillende bedrijven bezit, die tenminste 50% van

hun winst aan christelijke missies geven, meerdere miljoenen per jaar.
Ik zie die bedrijven als van God gekregen, zegt hij, wat kan ik dan anders doen?

De nieuwe directeur PF Engeland Wales heeft als verplichting op zich genomen om ALLE vrijwilligers te ontmoeten, precies op de plekken waar de vrijwilligers bijeenkomen. Alle 2500! Na 2 jaar heeft hij er 800 bezocht, soms 7 uur rijden om bij een gebedsochtend te zijn.

Prachtig!
Ik ben oprecht blij dat ik bij Prison Fellowship International hoor, als Prison Fellowship Albania.
En ik ben blij met de tomeloze inzet van al mijn collega ‘strijders’ voor (ex-) gevangenen, hun kinderen en families.
Of zoals mijn Bulgaarse priester vriend Nikolai zegt: ‘For the least, the last and the lost’.
Om hen een nieuwe toekomst te geven waarbij ze Jezus mogen leren kennen, in gezonde gezinnen, en met steeds minder mensen in de gevangenis.

Ondertussen kan ik ook ècht wel genieten van de plek waar we samenkomen – Cascais in Portugal. Ik ga naar buiten, nog even genieten van de natuur en morgen een lange lange dag terug naar Albanie.

Ik ben op de twee jaarlijkse bijeenkomst van  Prison Fellowship (PFI) Europa en Centraal Azië en ik ben diep onder de indruk.

 Alle goeds van onze God gewenst!